Yontula, yontula ne hale geldi
Ülkü denen mefkûreme kurbanım
Her gelen birazcık daha da deldi
Ülkü denen mefkûreme kurbanım

Gider idik başbuğumun izinde
Hilaf olmaz idi bir gün sözünde
İslam vardır mefkûremim özünde
Ülkü denen mefkûreme kurbanım.

Sazaklar, Muhsinler ülkü şehit’i
Şehitler ki o günlerin şahit’i
Sever idik bizler daim vahit’i
Ülkü denen mefkûreme kurbanım

Çok yiğit kaybettik vakti zamanda
Kimse önün göremedi dumanda
Çoğumuz ısrarlı oldu imanda
Ülkü denen mefkûreme kurbanım

Ne lüzum vardı ki böyle kavgaya
Ne yarar sağladı kutsal davaya
Bir ç değerimiz gitti havaya
Ülkü denen mefkûreme kurbanım.

Mefkûre insan çamurdan farksız
Dönmeyen bir dünya adeta çarksız
İşte böyle olur yedisiz, kırksız
Ülkü denen mefkûreme kurbanım

İslam’dır dinimiz Türklük soyumuz
Senaaale başladı bizim toyumuz
Çok partiye gider oldu oyumuz
Ülkü denen mefkûreme kurbanım

Nizam-ı âlemdir davanın özü
Hala birçoğunun kapalı gözü
Kulağımda çınlar BAŞBUĞ’UN sözü
Ülkü denen mefkûreme kurbanım